Het kraken van het leer van je laarzen overstemt mijn gedachten.

“Maak contact met het paard”.

Ik zucht en doe dat op zo’n manier dat het niet gezien wordt. Ik weet niet waarom ik zo vaak moet zuchten. Dat is iets van de laatste tijd.

‘Okay. Contact maken met het paard’.

Contact maken. Hoe doe ik dat.

Misschien lukt het als ik me goed concentreer. Dat doe ik.

Ik weet eigenlijk niet waar ik me precies op moet concentreren om contact te maken.

Het paard reageert niet.

Misschien als ik een stapje naar voren doe. Woah. Ik merk dat ik weer moet zuchten.

Ik weet ook niet meer waarom ik contact moet maken met het paard. Dat was toch de vraag?

Wat is dit lastig.

Hier sta ik weer. Ik weet helemaal niets. Zelfs een simpele opdracht bij de paarden lukt me niet…

En het bleef onopgemerkt.

Hier gaat Trauma te Paard over. Trauma gaat niet over de gebeurtenis, maar over de impact die een gebeurtenis heeft. Op de lange termijn.

De impact die leidt tot overspoeling of verdoving van binnen. Ook als er geen gevaar of dreiging is.

Niet weten wat te doen, hoe te handelen. Het verlies van verbinding met jezelf. Niet beseffen dat er iemand is die je kan helpen.

Als begeleider of coach is het belangrijk om te begrijpen hoe en waarom mensen uit contact gaan. Dit opmerken is essentieel voor je werk.

Hoe ‘merk’ of ‘zie’ je dat? Welke signalen geven paarden als een coachee als het ware ‘verdwijnt’. Wanneer ga jij zelf uit contact. Jij bent immers ook mens.

Trauma. Het gaat niet over de aanwezigheid van gevaar, maar over de afwezigheid van een empathische ander (Peter Levine)

Hier ligt de basis voor de training Trauma te Paard. Hier gaan we mee werken. Met jou. De ander en natuurlijk de paarden.

Trauma te Paard, is gebaseerd op het werk van oa Peter Levine, Gabor Mate, Stephen Porges, Pat Ogden, Gwen Timmer, Deb Dana, Frans Ruppert en anderen. Mét de inzet van Paarden: hulp en steunbronnen, co-regulators, prachtdieren. ~Ontwikkeld door drs. Martine Huurman.